دلمان که می گیرد...تاوان لحظه هایی ست که دل می بندیم!

رسول اکرم صلى الله علیه و آله :

عَلامَةُ الصّابِرِ فى ثَلاثٍ: أوَّلُها أن لا یَکسِلَ، وَالثّانیَةُ أن لا یَضجَرَ، وَالثّالِثَةُ أن لا یَشکُوَ مِن رَبِّهِ تَعالى؛ لأِنَّهُ إذا کَسِلَ فَقَد ضَیَّعَ الحَقَّ، وَ إذا ضَجِرَ لَم یُؤَدِّ الشُّکرَ، وَإذا شَکا مِن رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ فَقَد عَصاهُ؛

صبور سه نشانه دارد : اول آن که سستى نمى کند ، دوم آن که افسرده و دلتنگ نمى شود و سوم آن که از پروردگار خود شِکوه نمى کند ؛ زیرا اگر سستى کند، حق را ضایع کرده، و اگر افسرده و دلتنگ باشد شکر نمى گذارد و اگر از پروردگارش شکوه کند او را معصیت کرده است .

علل الشرایع، ج2، ص498، ح1

---

دلم گرفته ست..چون هوایی را که استشمام می کنم خاطرات تلخ را تا عمق جانم فرو می برد! دلم گرفته است! می دانم این باران های رحمتی که می آید روزی این غبار را از دلم برخواهد داشت!

دلم گرفته است.. از این روزگار ! از این گذشته ! از این گذشته! اما حال برایم روشن است و سرشار از امید! دلخوشم به این حال و روزم ! و سرخوشم به این امید! 

♥الهی به امید تو..نه به امید خلق روزگار♥