خانه دوست داشتنی

همیشه هر وقت از من می‌پرسید چه خانه‌ای دوست داری؟ می‌گفتم خانه‌ای که نور زیادی داشته باشد، تراس پر از گلدانهای رنگارنگ، آشپزخانه‌ای پر از آفتاب، که من وقتی تمیزش می‌کنم آفتاب بتابد و برق بزند:)
او همیشه می‌گوید برایت بهترین خانه را می‌گیرم. می‌دانم فعلاً نمی‌تواند اما در کلامش نوعی اطمینان هست که به من آرامش می‌دهد دنبال خانه که می‌گشتیم شب بود اینجا را پسندید من ولی نگاه مثبتی به اینجا نداشتم کلاً آنقدر سختی کشیدیم که اصلا یادم نبود همیشه دنبال چه خانه‌ای بودم اما او خوب به خاطر داشت.
وقتی به اینجا آمدیم،روز اول بود هر دو خوشحال از این همه نور و آفتابی که تابیده بود از همه طرف خورشید ما را احاطه کرده بود و من ذوق‌زده از آنچه می‌دیدم خانه پر از آفتاب بود و پشت پنجره پر از کبوتر، و دل من از زندگی چه می‌خواهد؟ :)